زنده ها خیلی براش کهنه بودند خودشو تو مرده ها جا زد و رفت

   دل من یه روز به دریا زد و رفت
   

    پشت‌پا به رسم دنیا زد و رفت
   

    زنده‌ها خیلی براش کهنه بودن
   

   خودشو تو مرده ها جا زد و رفت
  

    هوای تازه دلش می‌‌خواست ولی
  

    آخرش توی غبارا زد و رفت
  

    دنبال کلید خوشبختی می‌‌گشت
  

    خودشم قفلی رو قفلا زد و رفت 
  

    یه دفعه بچه شد و تنگ غروب
  

    سنگ توی شیشه فردا زد و رفت 
  

    دفتر گذشته‌ها رو پاره کرد
  

    نامه فرداها را تا زد و رفت
  

    به سرش هوای حوا زد و رفت